Askerî Ceza Kanunu Uygulamasında Silah Kavramı

Abstract

Weapon as an element and qualified circumstance of any crime is described under 6th article of Turkish Criminal Code numbered 5237. According to this rule, the Notion of arm is understood 1) Fire guns, 2) Explosives, 3) All kinds of cutting, piercing or injuring instrument used for to attack or defense oneself, 4) Other instruments which are suitable to use in attack or defense although actually not manufactured for this purpose, 5) Burning, corrosive, harmful, suffocating, toxic nuclear, radioactive, chemical and biological substances which cause unrecoverable disease. The Notion of weapon regulated Turkish Military Criminal Code is slightly different from one regulated Turkish Criminal Code. In our study, the notion of weapon regulated in Turkish Military Criminal Code as an element and qualified circumstance of any crime will describe.

Suçun unsuru veya nitelikli hâli olarak silah, 5237 sayılı TCK’nın 6’ncı maddesinde tanımlanmıştır. Buna göre; Silah deyiminden; 1. Ateşli silahlar, 2. Patlayıcı maddeler, 3. Saldırı ve savunmada kullanılmak üzere yapılmış her türlü kesici, delici veya bereleyici alet, 4. Saldırı ve savunma amacıyla yapılmış olmasa bile fiilen saldırı ve savunmada kullanılmaya elverişli diğer şeyler, 5. Yakıcı, aşındırıcı, yaralayıcı, boğucu, zehirleyici, sürekli hastalığa yol açıcı nükleer, radyoaktif, kimyasal, biyolojik maddeler anlaşılmaktadır. Askerî Ceza Kanununda düzenlenen silah kavramı, Türk Ceza Kanunundakinden biraz farklıdır. Çalışmamızda Askerî Ceza Kanununda suçun unsuru veya nitelikli hâli olarak düzenlenen silah kavramı açıklanacaktır.