Zamir Kullanımının Erkek ve Kadınlarda Bireycilik ve Toplulukçuluğa Etkisi

Abstract

Önceki çalışmalar, benlik kurgusunun dil kullanımındaki farklılıklar ile manipüle edilebildiğini; örneğin birinci tekil şahıs zamirlerinin özerk benlik kurgusunu, birinci çoğul şahıs zamirlerinin ise ilişkisel benlik kurgusunu hazırladığını göstermiştir. Ayrıca, dil kullanımıyla yapılan bu tarz manipülasyonlara kadınların daha hassas olduğu tespit edilmiştir. Bu çalışma kapsamında “ben” veya “biz” zamirlerinin kullanımıyla benlik kurgusu manipüle edilmiş ve bu manipülasyona Türkiye örnekleminde de kadınların daha hassas olup olmadığı araştırılmıştır. Toplam 155 üniversite öğrencisinden oluşan örneklemde, bir gruba içinde “ben” zamirinin geçtiği, diğer gruba ise “biz” zamirinin geçtiği ifadelere ne oranda katıldıkları sorulmuş ve sonrasında benlik kurguları ölçülmüştür. Sonuçlar kadınların erkeklere oranla daha ilişkisel olduğunu, özerklik seviyesinde ise cinsiyet farklılığı olmadığını göstermiştir. Zamir türü tek başına benlik kurgusunu etkilememiş, cinsiyet ve zamir türü arasında ise ilişkisel benlik kurgusu için anlamlı bir etkileşim bulunmuştur. Buna göre, “biz” zamirinin kullanımı sadece kadınlarda ilişkisel benlik kurgusunu arttırmıştır. Bu çalışma, Türkçe psikoloji literatüründe ilk defa dilde zamir türünün manipüle edilmesi yoluyla benlik kurgusunun hazırlanabildiğini, ayrıca bunun cinsiyet farklılıklarından etkilendiğini ve kadınların bu tarz manipülasyonlara nispeten daha hassas olduğunu göstermiştir. Gelecek çalışmalar için olası çıkarımlar tartışılmıştır.

Past studies showed that self-construal could be manipulated by the differences in language use; for example, the use of first-person singular pronouns in a sentence prime independent self-construal whereas first person plural pronouns prime interdependent selfconstrual. In addition, it has been demonstrated that women are more sensitive to such manipulations. In the current study, self-construal was manipulated by the use of “I” or “we” pronouns and it was investigated whether Turkish women are also more sensitive to such manipulations in pronoun types. The sample consisted of 155 university students. Participants were asked to state how much they agree with statements including either “I” or “we” as a personal pronoun. The results showed that, in general, women were more interdependent as compared to men, but there was no sex difference with regard to independence. Pronoun type alone did not influence self-construal, but it interacted with sex in predicting interdependent self-construal. Accordingly, the use of “we” as a pronoun increased interdependence only among women. The current study contributed to Turkish psychological literature by demonstrating that self-construal can be primed by manipulating pronoun types and women are more susceptible to such manipulations. Implications for future research were discussed.