Anayasa’nın 73. Maddesi Uyarınca Cumhurbaşkanına Verilebilen Vergilendirme Yetkisinin Hangi Hukuk Kaynağıyla Kullanılacağı Sorunu Üzerine Bir Deneme

Abstract

Bilindiği üzere Türk Hukuku’nda 1971 yılından beri sınırlı bir alanda ve belirli koşullar dahilinde vergi yasalarında Bakanlar Kurulu tarafından değişiklik yapılabilmektedir. Yasama yetkisinin devredilmezliği ilkesine Anayasayla getirilen istisna olarak nitelendirilebilecek bu yetki bir unsur dışında son Anayasa değişikliğinde de korunmuştur. Anayasanın 21.01.2017 tarih ve 6771 sayılı Kanunun 16. maddesiyle değişik 73. maddesinin 4. fıkrasının önceki halinden tek farkı, daha önce Bakanlar Kurulu’na sınırlı bir alanda ve belirli koşullarda verilebilen vergi yasalarında değişiklik yapma yetkisinin, hüküm yürürlüğe girdikten sonra “Cumhurbaşkanı” tarafından kullanılacak olmasıdır. Anılan hükmün 09.07.2018 tarihinde yürürlüğe girmesi, Cumhurbaşkanı’nın bu yetkiyi hangi hukuk kaynağıyla kullanabileceği ve eski ve yeni kaynaklar arasındaki hiyerarşik ilişkinin ne olacağı gibi bir dizi sorununu beraberinde getirmiştir. Bu çalışmada temel olarak Cumhurbaşkanı’nın bu yetkisini Cumhurbaşkanlığı kararnamesi, Cumhurbaşkanı kararı ve yönetmelikle kullanılıp kullanamayacağı irdelenmiştir. Çalışmada kaynak sorununun yanı sıra Cumhurbaşkanının bu yetkisini kullanabileceği kaynaklar ile eski ve yeni diğer kaynaklar arasında çıkması muhtemel çatışma sorunu da ele alınmıştır.

Since 1971, according to the Turkish Constitution, the Council of Ministers can be allowed to make adjustments in very limited and specific details of tax laws under certain conditions. This authority, which can be described as an exception to the principle of nondelegation of legislative power regarding authority to tax, has also been preserved in the latest constitutional amendment with one exception. The exception is that with the amendment of the Constitution by the Act numbered 6771, dated 21.01.2017, which entered into force on 09.07.2018, the “Council of Ministers” is replaced by the “President” to have the authority to make such adjustments. Although seems minor, the change of words brought about a number of perplexities such as determining the proper type of administrative legislation that the President can use to exercise his authority or clarifying the hierarchical relationship between the former and latter administrative legislation. This study essentially examines various types of administrative legislation such as the Presidential decree (executive order), the President’s ruling and the by-law to determine which one is permitted or more suitable regarding the exercise of delegated authority to tax. In addition to the problem of the appropriate form of administrative legislation that the President can utilize, the study also addresses the potential conflict of hierarchy between former and latter provisions of administrative legislation.