İntrakranial Cerrahi Planlamada Kraniometrik ve Stereotaktik Hesaplama Yöntemlerinin Karşılaştırılması

Abstract

Objective: Stereotactic interventions started to play a more important role in current neurosurgery interventions. Superficial craniometric calculations based on anatomical reference points are still valid for determining the location of craniotomy site. We compared these two methods to find the ideal craniotomy place for patients in the planning phase of intracranial surgery. Material and Method: We used 22 patients with brain tumor which were operated in Dışkapı Education and Research Hospital between 2010-2011. Stereotactic frame has been installed for each patient and ideal entry point was labeled with the frame. The manual calculations were done according to anatomical reference points based on radiological views and labeled. The variations and the distance between the two ideal entry points were calculated on the same patient before the surgery. Results: The same points were labeled in 11 of 22 patients. The difference between these two points ranged from 5 mm to 3 cm in the other 11 patients. The surgeon’s preference for craniotomy place according to surgery plan made this difference between these two different calculation methods. Conclusion: Use and education of anatomic markers and craniometric methods is of great importance especially for neurosurgeons in centers without stereotactic frame.

Amaç: Günümüz nöroşirürji pratiğinde stereotaktik girişimler giderek daha fazla önemli hale gelmektedir. Kranial anatomik belirteçler ve radyolojik yöntemler kullanılarak yapılan yüzeysel manuel ölçümler kafa içindeki lezyon girişimlerinde kraniotomi fleplerinin yerleşimini belirlemede hala oldukça önemli bir yere sahiptir. Biz bu çalışmada her iki farklı yöntemi kullanarak ideal kraniotomi giriş noktaları asasıdaki farkları belirlemeye çalıştık. Gereç ve Yöntem: Dışkapı Eğitim ve Araştırma Hastanesinde 2010-2011 yılları arasında beyin tümörü nedeniyle ameliyat planlanan hastalarda, ideal giriş yerinin belirlenmesinde bilgisayar eşliğinde stereotaktik çerçeveyle yapılan ölçümler ile hastanın radyolojik görüntüleri baz alınarak yüzeysel anatomik noktalarından manuel olarak yapılan ölçümler karşılaştırılmıştır. Her hasta için stereotaktik çerçeve takıldıktan ve gerekli görüntülemeler yapıldıktan sonra, bilgisayarda hedefleme ve giriş koordinatları hesaplanıp uygun giriş noktası işaretlenmiş, aynı hastada kraniometrik yöntemlerle hesaplamalar yapılıp, uygun giriş noktası hastanın kafasına çizildikten sonra her iki farklı giriş noktası fotoğraflanarak aradaki mesafe hesaplanmıştır. Bulgular: Çalışmaya dahil edilen 22 hastanın 11’de giriş yeri seçimi açısından hiç fark yok iken diğer 11 hastada fark 5 mm ile 3 cm arasında değişmekle birlikte, oluşan bu fark cerrahın giriş yeri tercihinden kaynaklanmıştır. Sonuç: Anatomik belirteçlerin ve kraniometrik yöntemlerin kullanılması ve öğretilmesi, özellikle stereotaktik çerçeve bulunmayan merkezlerde çalışacak nöroşirürjiyenler açısından önem taşımaktadır.