Tasarım Odaklı Düşünme Yönteminin Benlik Saygısı ve Yaratıcılık ile Bilişsel ve Duygusal Bağlamda İlişkilendirilmesi: Bir Etkinlik Çalışması

Abstract

1960'ların sonunda temellerinin atıldığı ilk andan itibaren gelişim sürecini ivmeli olarak devam ettiren Tasarım Odaklı Düşünme (Design Thinking) tasarlama, problem çözme, öğrenme gibi pek çok farklı nedenle uygulanan ve eğitim, iş dünyası gibi alanlarda katma değer yaratabilen bir yaklaşım ya da yöntem olmuştur. Tasarım düşüncesi sürece dâhil olan kişilerin duyarlılıklarını, sorun çözmedeki yaklaşımlarını ve yaratıcılıklarını etkilemektedir. Bu bağlamda gözlem, görselleştirme, hızlı öğrenme, birlikte çalışma, strateji geliştirme kabiliyetlerini arttıran insan odaklı ve yenilikçi bir süreci içinde barındırır. Yani belirli şartlar altında çözümleri analiz etmek için duygudaşlık (empati), yaratıcılık ve rasyonelliğin bir araya getirilebilmesidir. Tasarımcılar tarafından problem çözmede kullanılan yöntemlere benzeyen ve farklı disiplinlere ve araştırma ilkelerine sahip insanlar tarafından kullanılabilecek bilişsel ve duygusal süreçleri içeren bir yöntemdir. Eğitim, hayat boyu öğrenmenin desteklendiği değişken, dinamik ve temel bir olgudur. Eskiden eğitim, bilginin aktarılması ile sınırlıyken, teknoloji ile bilgiye erişimin hızlanması, içeriğin bütünden ufak alt başlıklara bölünerek üretilmesi, farklılığın, yeniliğin, yaratıcılığın ön plana gelmesi eğitimin değişmesi, ya da eğitimin veriliş biçiminin değişmesini gündeme getirmektedir. Alanyazında tasarım odaklı düşünme yönteminin isteklendirme (motivasyon), yaratıcı düşünme, eleştirel düşünme, öğrenme deneyimi, problem çözme becerisi, özyeterlik, ergonomi gibi birçok kavramla ilişkisi incelense de benlik saygısı (self-esteem), duygulanım ve yaratıcılıkla ilişkisini inceleyen bir çalışmaya rastlanmamıştır. Bu araştırmada TOBB Ekonomi ve Teknoloji Üniversitesi Mimarlık ve Tasarım Fakültesi'nin dört farklı bölümünde eğitim görmeye devam eden 31 öğrencinin katıldığı bir Tasarım Odaklı Düşünme etkinliği yapılmış ve tek gruplu öntest-sontest uygulamasıyla Rosenberg Benlik Saygısı Ölçeği, Yaratıcı Düşünme Becerisi Ölçeği ve Pozitif-Negatif Duygu Ölçeği kullanılarak katılımcılardan veriler toplanmıştır. Bu ölçekleri kullanarak teste katılan öğrencilerin Tasarım Odaklı Düşünme eğitimi almadan önce ve aldıktan sonraki cevapları değerlendirilmiş ve bu yaklaşımın problem çözme becerisi, kendine güven ve bilişsel esneklik konularında etkileri incelenmiştir.

Education is a variable, dynamic and fundamental phenomenon in which lifelong learning is supported. In the past, education was defined as the transfer of information, however after the technological revolution, the progressive ability of accessing information, the production of content, bringing diversity, innovation and creativity to the core, changed the definition of education or the way education was given. Design Thinking has been an approach or method applied in many areas such as design, problem solving and learning since late 60s. Design Thinking is a mindset and approach that has been developed to solve problems, to increase creativity and to create added value to the education process. The idea of design affects the empathy, problem solving skills and creativity of the people in the process. In this context, design thinking is a human centered and innovative process that enhances the abilities of observation, visualization, fast learning, team working and developing strategies. Design Thinking is the combination of empathy, creativity and rationality to analyze solutions in specific contexts. It is a method that includes cognitive processes that can be used by people with different disciplines and research principles, similar to the methods used by designers in the design process to solve problems. In literature, the relationship between many concepts such as motivation, creative thinking, critical thinking, learning experience, problem solving skills, self-efficacy and ergonomics has been examined, but no study examines the relationship of Design Thinking with selfesteem, affect, cognitive flexibility and creativity. A Design Thinking event was organized and executed with the participation of 31 design students from four different departments of TOBB University of Economics and Technology Faculty of Architecture and Design. With an application of Pre-Testing and Post-Testing, Rosenberg Self-Esteem Scale, Creative Thinking Skills Scale, PANAS and Cognitive Flexibility Scale were used to collect data from the participants. Using these scales, the answers of the students participating to the Design Thinking training were evaluated and the effects of this approach on problem solving skills, self-esteem and cognitive flexibility were examined.