Essays on Regulation in Macroeconomics

Abstract

Bu tez, dışsallıkları düzenlemenin makro ekonomik sonuçlarını araştıran üç maka\-leden oluşmaktadır. İlk iki makale, makroekonomik politikalar ile çevre politikaları arasındaki etkileşimi inceleyen yazına katkıda bulunmayı amaçlamaktadır. Üçüncü makale, dışşallıkları düzenlemede öne çıkan fiyat ve miktar kontrolleri kıyaslamasını sermaye girişi kontrol önlemleri alanına uygulamaktadır. İlk makale, para politikası ile çevre kirliliği kontrolüne yönelik politikaların (dü\-zenleyici politikalar) etkileşimini, üreticilerin nakit avans kısıtına tabi olduğu ve aynı zamanda üretim teknolojisi ve karbon emisyon oranları açısından farklılık gösterdiği bir genel denge modeli kullanarak karşılaştırmaktadır. Modeldeki çevresel unsurlar, üretime bağlı karbon emisyonu, emsiyonu azaltmayı amaçlayan teknoloji ve çevre vergisinden oluşmaktadır. Bu makaledeki analiz iki ana başlık etrafında düzenlenmiştir: Çevresel kaygıların varlığında para politikasının sosyal refaha nasıl etki ettiğinin araştırılması ve üretime bağlı çevre kirliliği ile çevresel düzenlemenin olduğu bir yapının para politikasına etkisi. Bulgular, ekonomideki aktörlerin, üretim teknolojisi, karbon emisyon oranları boyutlarında farklılık göstermesi durumunda, para politikasının sosyal refahın arttırılmasında ve kirliliğin azaltılmasına yönelik düzenleyici çabaların tamamlanması noktasında rol oynayabileceğini göstermektedir. İkinci makale, işgücü piyasasında kısmi nakit avans kısıtı formunda nominal katı\-lıkların olduğu bir ekonominin, farklı düzenleyici politikalar kapsamında verimlilik şoklarına tepkisini ve nominal katılığın derecesinin bu tepkiyi nasıl etkilediğini araştırmaktadır. Bu amaçla, işgücü piyasasında kısmi nakit avans kısıtı, üretim faaliyetiyle ilişkili çevre kirliliği ve kirliliği azaltmaya yönelik teknolojilerin olduğu stokastik bir genel denge modeli kullanılmaktadır. Çevre politikaları, fiyat politikası (vergi) ve piyasa mekanizması içeren miktar politikasından (cap-and-trade sytem) oluşmaktadır. Bulgular, fiyat düzenlemesi altında, makro değişkenlerdeki oynaklığın, miktar düzenlemesine kıyasla daha yüksek olduğunu göstermektedir. Miktar düzenlemesi kapsamında, çevre kirliliğini kontrol etmenin maliyeti üretim seviyesi ile pozitif olarak ilişkilidir. Bu kanal işgücünün ve diğer tüm değişkenlerin verimlilik şoklarına tepkisini azaltmaktadır. Ayrıca analizlerde nominal katılık derecesi arttıkça oynaklığın her iki düzenleme altında da arttığı, ancak fiyat düzenlemesinde artışın nispeten daha fazla olduğu gözlenmiştir. Üçüncü makalede, sermaye girişi şokunun ekonomi dinamiklerine ve sosyal refaha etkisi farklı kontrol önlemleri altında araştırılmaktadır. Bu amaçla, ticarete konu olan sektörde yaparak öğrenme dışsallığı olan küçük açık ekonomi modeli kullanılmaktadır. Rekabetçi denge altında, modeldeki tüketim ve dış borçlanma sosyal olarak optimal miktarı aşmaktadır. Fiyat düzenlemesi kapsamında, düzenleyicinin rolü dış borçlanmaya vergi koymaktır. Miktar düzenlemesi altında ise düzenleyici, toplam dış borçlanmanın üst sınırı belirlenmekte ve bu miktarda borçlanma iznini, hanehalkının talep eden konumda olduğu spot piyasada arz etmektedir. Her iki düzenlemede de, düzenleyicinin politikayı sermaye şoku öncesinde belirlemesi nedeniyle bilgi asimetrisi söz konusudur. Ekonomideki diğer aktörler şoku gözlemledikten sonra karar almaktadır. Üçüncü makale iki şekilde katkıda bulunmayı amaçlamaktadır: İlk olarak, fiyat ve miktar kontrollerini kıyaslayan yazından esinlenerek, sermaye girişleri için fiyat (vergi) ve piyasa mekanizmasını temel alan miktar tipi düzenlemenin refah etkilerini karşılaştırmaktadır. İkinci olarak, sermaye girişleri için piyasa mekanizmasına dayalı kontrol kavramını gündeme getirmektedir. Üçüncü makalenin sonuçları, miktar düzenlemesi altında oynaklığın daha az oldu\-ğuna ve fayda açısından miktar politikasının kısa vadede fiyat politikasından daha iyi performans gösterdiğine işaret etmektedir. Bu üstünlük, sosyal refah fonksiyonunun şeklinden ve fiyat regülasyonu altında dış borcun değişkenlik göstermesinden kaynaklanmaktadır. Ayrıca, politikaların sıralaması, başlangıçtaki teknoloji düzeyinden etkilenmektedir: miktar kontrolü, başlangıçtaki teknoloji düzeyi düşük olduğunda fiyat kontrolüne kıyasla sosyal refah açısından daha iyi sonuç vermektedir. Ayrıca, fiyat politikasının miktar politikasına göre avantajı, teknoloji büyüme hızının artmasıyla birlikte azalmaktadır.

This thesis is composed of three papers that explore the macroeconomic implications of regulating externalities. The first two papers aim to contribute to the literature on the interaction between macroeconomic and environmental policies, focusing on alternative policies to control pollution. In the third paper, we extend the discussion on price versus quantity controls to the realm of capital inflow control measures. In the first paper, we explore the interaction of monetary policy and a regulatory policy for controlling pollution within an economy populated with financially constrained producers exhibiting heterogeneity in production technology and pollution rates. Environment related components of the model include pollution externality, an abatement technology and environmental policy in the form of tax on pollutants. Our analysis is organized around two main topics: assessing the effect of monetary policy on social welfare in the presence of environmental concerns and investigating how the existence of pollution-type externality and environmental regulation influences optimal monetary policy. Our findings suggest that in the presence of heterogeneity, due to its distributional impact, monetary policy can play a role in enhancing social welfare and complementing regulatory efforts to mitigate pollution. The primary question of interest in the second paper revolves around how the economy featuring a partial cash-in-advance constraint in the labor market responds to productivity shocks under different regulatory policies and how the extent of nominal rigidity affects this response. We employ a stochastic general equilibrium model featuring nominal rigidity in the form of partial cash-in-advance constraint in the labor market, pollution associated with production activity, and an abatement effort. Environmental policies include a price policy (tax) and a quantity policy in the form of cap-and-trade system. Our key findings are twofold. First, volatility in macro variables is higher under price regulation compared to quantity regulation. Under quantity regulation, the cost of controlling pollution is positively associated with output. This channel reduces the response of labor and all other variables to productivity shocks. Second, we demonstrate that as the degree of nominal rigidity increases, volatility increases under both regulations but relatively more so under price regulation. In the third paper, we explore the impact of a capital inflow shock under different control measures. We employ a small open economy model incorporating learning-by-doing externality in the tradable sector. Under the competitive equilibrium, consumption and external borrowing in the model exceed the socially optimal amount. Under the price regulation, the regulator's role is to set a tax on external borrowing. With quantity regulation, the regulator establishes a cap on aggregate external borrowing and issues borrowing permits, which households demand in the spot market. Under both regulations, there is information asymmetry as the regulator sets the policy before observing the interest rate. Agents, however, make decisions after observing the shock. The third paper aims to contribute in two ways: First, drawing insights from the literature on price versus quantity controls, we compare welfare implications of price (tax) and quantity-type regulation (cap-and-trade) for capital inflows. Second, we point out the concept of a market-based regulatory framework for capital inflows. We demonstrate that there is less volatility under quantity regulation and, in terms of utility, quantity policy outperforms price policy in the short-run. This superiority arises from the shape of the social welfare function and ex-post variation in external debt under price regulation. Furthermore, the ranking of policies is influenced by the initial productivity level. Regarding social welfare, quantity type control performs better than price control when the initial productivity level is low. Moreover, the relative advantage of price over quantity policy declines with an increase in the pace of technology growth.