Cities, forced migration, and multi-level governance: Assessing berlin's policy towards unaccompanied minors

Abstract

Bu tez, kentler ve zorunlu göç arasındaki ilişkiyi araştırmayı amaçlamakta ve göçün çok düzeyli yönetişiminde kentlerin artan rolünü incelemektedir. Göçte yerele dönüş ile başta refakatsiz çocuklar olmak üzere hassas mülteci gruplarının kesişimine odaklanmaktadır. Süreç izleme ve tek vaka yöntemi ile Berlin'e odaklanan tez, 2015 Avrupa Mülteci Krizi'nden Mart 2022'ye kadar olan zaman diliminde Berlin'in Yunan adalarındaki refakatsiz çocuklara yönelik politikasını değerlendirmektedir. Berlin'in dikey ve yatay düzeydeki aktörlerle etkileşimini ve Berlin'in göç politikası yapımında öne çıkan belirleyici (kurumsal ve yapısal) ve dönüştürücü (yerel söylemler ve aktörler) itici güçleri ortaya koyarken, göç alanında yerel politika yapımının çok düzeyli doğasını ve çok yönlü itici güçlerini tartışmaktadır. Bu çalışma, göçte yerele bir dönüş olduğunu ve kentlerin artık sadece politikaların uygulanmasından sorumlu olmadığını, özellikle refakatsiz çocuklar için politikaları kendilerinin formüle ettiğini kanıtlarken, kentlerin ulusal ve uluslarüstü aktörlere karşı kapasitelerini ve sınırlılıklarını şekillendiren kurumsal faktörler tarafından kısıtlanmaya devam ettiğini de ortaya koymaktadır.

This thesis aims to investigate the relationship between cities and forced migration and explores the increasing role of cities in the Multi-Level Governance of migration. It focuses on the intersection of the local turn in migration and vulnerable refugee groups, mainly unaccompanied minors. Focusing on Berlin through process tracing and single case method, the thesis assesses Berlin's policy toward the unaccompanied minors on the Greek islands in a time frame of the European Refugee Crisis in 2015 until March 2022. It discusses the multilevel nature of local policymaking in migration and its multifaceted drivers as it demonstrates Berlin's interaction with actors at the vertical and horizontal levels and the defining (institutional and structural) and transformative (local discourses and actors) drivers that feature in Berlin's migration policymaking. While this study proves that there is a local turn in migration and cities are no longer solely responsible for the implementation of policies, since they formulate them, particularly for unaccompanied minors, it also reveals that cities are still constrained by the institutional factors that shape their capabilities and limitations against national and supranational actors.